- regulaminy i przepisy/rules and regulations

Przepisy regulujące prowadzenie hodowli, regulaminy i zalecenia FCI oraz ZKwP

Wytyczne FCI

FEDERATION CYNOLOGIQUE INTERNATIONALE (FCI) (AISBL)

13, Place Albert 1er, B -6530 Thuin (Belgique), tel : ++32.71.59.12.38, fax :++32.71.59.22.29, internet :

http://www.fci.be

STRATEGIE HODOWLANE FCI.

1. Wprowadzenie.
Celem hodowania są funkcjonalne, zdrowe psy o budowie i psychice typowej dla danej rasy; tzn. takie psy, które mogą wieść długie i szczęśliwe życie w równym stopniu dla samych siebie jak też dla korzyści i przyjemności ich właścicieli i społeczeństwa.
Hodować należy w taki sposób, by promować zdrowie i dobrostan zarówno potomstwa jak i suki. Podstawą hodowania zdrowych psów jest wiedza, uczciwość i współpraca zarówno na poziomie krajowym jak i międzynarodowym. Hodowcy powinni być zdopingowani do przykładania wielkiej wagi zarówno do doboru par do rozpłodu jak i do selekcji poszczególnych osobników hodowlanych.
Członkowie należący do FCI powinni przeprowadzać programy edukacyjne dla hodowców, najlepiej by szkolenia odbywały się co roku. Zalecana jest raczej edukacja hodowców niż nakładanie odgórnych regulacji i stawianie rygorystycznych wymagań, gdyż to może łatwo doprowadzić do zmniejszenia genetycznej różnorodności jak też do wyłączenia z hodowli doskonałych przedstawicieli rasy a również do ograniczenia współpracy z sumiennymi hodowcami. Hodowcy i kluby ras powinni być dopingowani do współpracy z naukowcami w kwestiach dotyczących chorób genetycznych by zapobiegać łączeniu psów z linii, które to połączenia będą owocowały chorym potomstwem.
Każdy pies używany do hodowli lub przebadany pod kątem chorób dziedzicznych musi być trwale oznakowany (czipem lub tatuażem).

Hodowcy powinni zachować Standard jako wykładnię specyficznych cech rasy; należy unikać jakichkolwiek przerasowień (przerysowań cech).

2. Do hodowli mogą być użyte tylko psy funkcjonalnie i klinicznie zdrowe, o typowej dla danej rasy konformacji; tj. tylko takie psy, które nie cierpią na żadną poważną chorobę lub niesprawność funkcjonalną.

2.1 Jeżeli do hodowli używani są bliscy krewni psa cierpiącego na jakąś chorobę dziedziczną lub niesprawność funkcjonalną, powinni oni być kojarzeni jedynie z psami z linii wolnych od tej choroby/niesprawności bądź linii o niskim ryzyku. Jeżeli są dostępne testy DNA dla danej choroby/niesprawności, stado hodowlane powinno zostać przetestowane w celu uniknięcia skojarzenia ze sobą dwóch nosicieli (patrz punkt 5).

2.2 Należy unikać kojarzeń, co do których w/g dostępnych informacji wiadomo, że zwiększają ryzyko poważnych chorób czy funkcjonalnej niesprawności lub upośledzają potomstwo.

2.3 Do hodowli mogą być używane jedynie psy o odpowiednim temperamencie typowym dla rasy. To oznacza, że mogą być hodowane psy nie wykazujące oznak zaburzeń behawioralnych przejawiających się nadmiernymi reakcjami lękowymi bądź agresywnym zachowaniem w nieuzasadnionej sytuacji (nie sprowokowanej).

3. By zachować, a najlepiej by rozszerzyć różnorodność genetyczną w rasie należy unikać “matador breeding” (przyp. tł. czyli wielokrotnego krycia jednym samcem) oraz intensywnego inbredu. Nigdy nie mogą mieć miejsca kojarzenia kazirodcze pomiędzy rodzeństwem, matką i synem czy ojcem i córką. Generalną rekomendacją jest by żaden pies nie miał więcej potomstwa niż ekwiwalent 5% ilości szczeniąt zarejestrowanych w okresie pięciu lat. Rozmiar populacji powinien być rozpatrywany nie tylko z poziomu narodowego ale międzynarodowego, zwłaszcza ras liczących niewielu przedstawicieli.

4. W otwartych rejestrach powinny być dostępne zarówno pozytywne jak i negatywne wyniki badań skryningowych prowadzonych w celu wykrycia ewentualnych objawów klinicznych chorób poilgenetycznych. Rezultaty badań powinny być wykorzystane przy wyborze materiału hodowlanego i doborze psów do rozpłodu.

4.1 W miarę możliwości wartości hodowlane oparte na wynikach badań skryningowych powinny zostać skomputeryzowane aby ułatwić selekcję materiału hodowlanego w oparciu nie tylko o wartość fenotypową ale również poprzez oszacowanie genotypu. Jako generalną zasadę trzeba przyjąć, że szacunkowa wartość hodowlana potomstwa planowanego połączenia powinna być lepsza niż średnia dla rasy.

4.2 Skryning powinien być zalecany tylko dla tych chorób i ras gdzie choroba ma poważny wpływ na funkcjonalne zdrowie psów.

5. Rezultaty testów DNA opracowanych do identyfikacji chorób dziedzicznych powinny być wykorzystane w celu uniknięcia wyhodowania chorych psów a nie koniecznie w celu eradykacji samej choroby. Psy, które okazały się być nosicielami (heterozygotami) recesywnej choroby dziedzicznej powinny być kojarzone jedynie ze sprawdzonymi psami nie niosącymi w genotypie alleli tej choroby.

6. Każdy pies powinien być w stanie rozmnażać się w sposób naturalny. Sztuczne zapłodnienie nie może być stosowane by zwalczać fizyczną impotencję psa. Suka powinna być wykluczona z dalszej hodowli jeżeli okaże się niezdolna do naturalnego porodu z powodów anatomicznych jak i dziedzicznej inercji (macicy),również jeżeli nie jest zdolna zaopiekować się narodzonymi szczeniętami zarówno z powodów mentalnych jak i agalakcji (bezmleczności lub skąpej ilości mleka).

7. W programach hodowlanych powinny zostać uwzględnione w równym stopniu również te problemy zdrowotne, które nie mogą być diagnozowane przez testy DNA lub programy skryningowe.

8. Za generalną regułę należy przyjąć, że z programu hodowlanego nie można wykluczyć więcej niż 50% pogłowia rasy; stado hodowlane powinno być wybierane z lepszej połowy populacji danej rasy.

9. Podstawą każdej hodowli musi być odchów szczeniąt łączący prawidłowe żywienie, ekspozycję środowiskową, stymulację ze strony matki, hodowców i innych w celu rozwoju zmysłu społecznego i odpowiedniej reakcji szczeniąt.

Więcej szczegółów dotyczących zdrowego hodowania psów zostało przedstawionych w FCI International Breeding Rules, tj. Zasadach Prowadzenia Hodowli FCI oraz w FCI Standing Orders tj. Dyrektywach FCI (Article 12 -Code of Breeding Ethics).

Te strategie zostały przyjęte przez FCI Breeding Commision w Naples, 23 maja 2009.
Dokument został zatwierdzony przez FCI General Committee w Madrycie, w lutym 2010.